Η Ζάκυνθος γιόρτασε τα “Φώτα” με τα έθιμα της

Με την μεγάλη προσέλευση πιστών που δεν υπολόγισαν τις άσχημες καιρικές συνθήκες αφού μπορεί τα μολυβένια σύννεφα να βάρυναν τον ουρανό χωρίς βροχή, ενώ η θερμοκρασία ήταν υψηλή για την εποχή και τους έξι τολμηρούς που τήρησαν το έθιμο να πέσουν στα παγωμένα νερά για να προσκυνήσουν το σταυρό εορτάστηκαν τα Θεοφάνια στο νησί μας.
Η ευχή που επικράτησε και άκουγε κανείς να ανταλλάσσεται από στόμα σε στόμα, κλήρου, αρχών και πολιτών ήταν “καλή φώτιση” με οποιαδήποτε ερμηνεία ήθελε δώσει ο καθένας. Ευχή χιλιοειπωμένη αλλά που στις μέρες μας είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία για να εκφράσουμε την ανάγκη μας ώστε το μήνυμα της βάπτισης του Χριστού να ωθήσει την κοινωνία να αποκτήσει δύναμη και αλληλεγγύη. Να ξεχάσει την σκληρή πραγματικότητα και να επενδύσει στην ελπίδα, αφού η κρίση παγκόσμια ή εγχώρια παρέχει τη δυνατότητα να δώσουμε απλόχερα τη συμπαράστασή μας και χαρά στο διπλανό μας.

Στην Προκυμαία
Νωρίτερα το πρωί, τελέστηκε επίσημη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου και, στη συνέχεια, εψάλη η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. Ακολούθως, στις 11.15πμ, ξεκίνησε η λιτανεία προς την κεντρική προκυμαία, όπου πραγματοποιήθηκε η Τελετή Καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού στη θάλασσα και ο Αγιασμός των Υδάτων με έξι τολμηρούς συμπολίτες μας να βουτούν στα παγωμένα νερά.
Τα καμπαναριά χτυπούσαν χαρμόσυνα και τα σκάφη που κατέκλυσαν το λιμάνι σφύριζαν ακατάπαυστα. Τα περιστέρια κατέκλυσαν τον ουρανό. Ήταν η στιγμή που ο Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος αφού διάβασε στο Ευαγγέλιο “και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθὺς από του ύδατος και ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνουν ωσείν περιστεράν και ερχόμενον επ΄ αυτόν, και ιδού φωνή εκ των ουρανών λέγουσα, ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα”, βούτηξε το κοντάρι με το σταυρό στη θάλασσα σε αντίθεση με την υπόλοιπη χώρα που ρίχνουν το σταυρό με ή χωρίς κορδέλα.

Τα “Φώτα” στο Δεσπότη
Η Ελλάδα είναι μια χώρα πλούσια σε έθιμα. Μεγάλος είναι και ο αριθμός τους για την ημέρα των Θεοφανείων. Μπορεί βασική τελετουργία να είναι ο «αγιασμός των υδάτων» και η κατάδυση του Σταυρού, που αντιπροσωπεύει τη Βάπτιση του Θεανθρώπου, ωστόσο, όπως κάθε χρόνο εδώ και αιώνες, την παραμονή της εορτής, στη Ζάκυνθο με κάθε επισημότητα και εκκλησιαστική κατάνυξη τελέστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου της Ζακύνθου η Ακολουθία του Όρθρου. Οι άσχημες καιρικές συνθήκες (εντονη βροχόπτωση, σφοδροί άνεμοι και κρύο) δεν επέτρεψαν μετά το τέλος της ακολουθίας ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Διονύσιος να μεταβεί πεζή στο Μητροπολιτικό Μέγαρο, συνοδευόμενος από τον Ιερό Κλήρο, το λαό και τις τοπικές Αρχές. Εκεί από το Ζακυνθινό Εκκλησιαστικό Αναλόγιο «Θεόδωρος Κοθρής», υπό την διεύθυνση του Παναγιώτη Μαρίνου, συμπαραστατούμενος από το Μητροπολίτη Δωδώνης κ. Χρυσόστομο, του έψαλλαν σύμφωνα με το τοπικό έθιμο, τα καθιερωμένα και υπό το Ζακυνθινό ύφος της εκκλησιαστική μουσικής, “Φώτα” (κάλαντα) ευχόμενοι “να ζει, να λαμπρύνει τη χαρά, θεία Φώτα να υμνεί”.

Επίκαιρη Ομιλία
Στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Διονύσιος απηύθυνε από τον εξώστη του Μητροπολιτικού Μεγάρου επίκαιρη ομιλία η οποία θεωρείται η πρώτη, σημαντικότερη και κεντρικότερη Επισκοπική ομιλία της χρονιάς. Τοποθετούμενος όπως αναμενόταν με ένα λόγο μεστό σε μηνύματα και νοήματα κατάφερε με ένα πλήθος επίκαιρα παράδειγμα μεταξύ των οποίων και το προσφυγικό να συνδέσει άριστα την εορτή των Θεοφανίων και της φανέρωσης της τριαδικότητας. Επίσης, με τα τρέχοντα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Αναφέρθηκε στους λαούς και στον συνάνθρωπο, τον δοκιμαζόμενο από τους πολέμους, την πείνα, την δυστυχία και την εκμετάλλευση και τη στάση που θα πρέπει να κρατήσουμε απέναντι σε τέτοια γεγονότα.
Μεταξύ των λόγων του ανέφερε… “Φιλάνθρωποι, τότε, αποκαλούνταν οι δυνατοί, οι άρχοντες και οι αυτοκράτορες, που έδιναν λίγα χρήματα από τον απίστευτο πλούτο, που συνάθροιζαν, για να κάνουν κάποια όμορφα έργα και έτσι να πείθουν τους λαούς να υποτάσσονται και να κυβερνώνται χωρίς εξεγέρσεις… Πολλοί λαοί σήμερα ζουν κάτω από τα σκήπτρα παντοδύναμων κρατών και φοβούνται τους αλλοεθνείς, τους διαφορετικούς, τους τρομοκράτες, όπως γινόταν και τότε. Και τότε πολλοί Ιουδαίοι περίμεναν την σωτηρία τους από τα μεγάλα και δυνατά έθνη.
Στις Ακολουθίες της σημερινής εορτής μαθαίνουμε ότι ούτε η παράδοσή μας, ούτε η γεωγραφική μας θέση, ούτε οι δυνατοί Κυβερνήτες της Ευρώπης, της Ασίας ή της Αμερικής, θα σώσουν το λαό του Θεού από τον πόλεμο, τη βία, τη δυστυχία και την αδικία όπως λένε και γράφουν πολλοί. Μόνο ο Θεός θα σώσει, που γίνεται άνθρωπος και αποκαλύπτεται εκεί που θέλει εκείνος: στην Ιουδαία, στα νερά του Ιορδάνη, μέσα στην έρημο, για να δείξει ότι Εκείνος ορίζει την ιστορία και πληροί πάσαν δικαιοσύνη.
Ωστόσο, δεν την ορίζει σαν ένας δυνάστης και τύραννος, αλλά ζητώντας τη συνεργασία του ανθρώπου, που έτσι αξιώνεται να την ορίσει μαζί του κι εκείνος. Και αυτή η συνεργασία είναι η δικαιοσύνη και η αγάπη, που πρέπει να δείξει ο άνθρωπος στον συνάνθρωπό του”. 
Αμέσως μετά ακολούθησε το πολυχρόνιο στο Μητροπολίτη και η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από τη Φιλαρμονική του Δήμου Ζακυνθίων.


πηγή: imerazante.gr